Belasting over de toegevoegde waarde (btw) speelt een belangrijke rol bij het beheer van de bedrijfsfinanciën in Italië. Als je een bedrijf voert in Italië of van plan bent om daar naar uit te breiden, is het belangrijk om te weten wie als btw-belastingplichtige wordt gezien en wat de belastingverplichtingen zijn voor een effectieve bedrijfsvoering die aan de regels voldoet. In dit artikel wordt uitgelegd wat een btw-plichtige is, wie in deze categorie valt, wat de facturatievereisten zijn en welke btw-aftrekopties er zijn.

Wat staat er in dit artikel?

• Btw-plichtigen yutgekegd
  
• Facturatie voor btw-plichtigen
  
• De drie voorwaarden voor de toepassing van btw
  
• Btw-rechtsgebieden voor belastingplichtigen
  
• Wanneer is btw niet van toepassing?
  
• Btw-aftrek voor belastingplichtigen
  

Btw-plichtigen yutgekegd

Btw-plichtigen volgens de Europese wetgeving

Volgens artikel 9 van Richtlijn 2006/112/EG is een btw-plichtige eenieder die zelfstandig een economische activiteit uitoefent, ongeacht de locatie, het doel of het resultaat. De economische activiteiten zijn als volgt:

• Alle activiteiten van producenten, handelaren of personen die diensten verlenen, inclusief mijnbouw, landbouw of professionele diensten

• Het gebruik van een materieel of immaterieel eigendom met als doel het verkrijgen van inkomsten op een doorlopende basis

Een belastingplichtige kan ook elke persoon zijn die af en toe nieuwe vervoermiddelen levert die door de verkoper of klant of namens hem of voor rekening van de klant naar de klant worden verzonden, buiten een lidstaat maar binnen de EU.

Btw-plichtigen naar Italiaans recht

Naar Italiaans recht zijn btw-plichtigen degenen die goederen of diensten leveren die aan btw zijn onderworpen in het kader van een zakelijke, artistieke of professionele activiteit in de zin van artikel 4 en 5 van het presidentieel decreet 633/72. Degenen die deze activiteiten uitoefenen en die importeren of intracommunautaire transacties verrichten, zijn ook btw-plichtigen.

Btw-plichtigen (ook wel 'de jure belastingbetalers' genoemd) moeten btw op facturen toepassen als een extra heffing op de prijs van verkochte goederen of diensten. De klanten (of 'de facto belastingplichtigen') dragen echter uiteindelijk de kosten van de belasting, ook al hebben ze geen directe verplichtingen jegens de schatkist.

Aangezien btw-plichtigen btw moeten toepassen op hun verkopen, zijn ze verantwoordelijk voor het afdragen van de btw op belastbare transacties aan de belastingdienst. Dit geldt ook voor intracommunautaire transacties. Btw-plichtigen moeten ook voldoen aan de documentatie- en registratievereisten voor aan de btw onderworpen transacties, zelfs als ze niet verplicht zijn de belasting te betalen (artikel 17/1 van het presidentieel decreet 633/1972 en artikel 44/1, I, wetsdecreet nr. Verordening (EG) nr. 331/1993).

Wie zijn geen btw-plichtigen?

Natuurlijke personen of belastingplichtigen die activiteiten verrichten voor privégebruik of voor hun werknemers worden door de belastingdienst niet aangemerkt als btw-plichtige. Hoewel privéklanten de facto belastingplichtigen zijn omdat ze de betaalde belasting niet kunnen terugvorderen, worden ze niet als btw-plichtigen beschouwd omdat ze geen belastingverplichtingen hebben of niet te maken hebben de belastingdienst.

Facturatie voor btw-plichtigen

Belastingplichtigen of personen die belastbare goederen of diensten leveren, moeten een factuur uitgeven. Sinds 1 januari 2019 moeten bedrijven in Italië die facturen uitgeven, deze elektronisch uitgeven en indienen via het uitwisselingssysteem van de Italiaanse belastingdienst.

Je moet facturen uitgeven voor zowel B2B-transacties (als beide partijen een btw-registratie hebben) en B2C-transacties (waarbij de leverancier btw-plichtig is en de koper een natuurlijk persoon).

Om een elektronische factuur correct uit te geven, moet je geschikte software voor elektronische facturatie gebruiken en moet de factuur de volgende gegevens bevatten:

• Datum van uitgifte van de factuur
  
• Uniek, opeenvolgend factuurnummer
  
• Gegevens van de uitgever, waaronder de bedrijfs- of handelsnaam, voor- en achternaam en woon- of verblijfplaats
  
• Btw-nummer
  
• Gegevens van de klant, waaronder de bedrijfs- of handelsnaam, voor- en achternaam en woon- of verblijfplaats
  
• Het btw-identificatienummer van de koper of (voor een belastingplichtige die in een ander EU-land is gevestigd) het btw-nummer dat is toegekend door het land van vestiging
  
• Belastingidentificatienummer voor particulieren zonder btw-nummer
  
• Beschrijving, hoeveelheid en prijzen van de goederen of diensten die bij de transactie betrokken zijn
  
• De datum waarop de uitgever de goederen of diensten heeft geleverd
  
• De datum waarop de klant heeft betaald, indien deze verschilt van de datum van uitgifte van de factuur
  
• Btw-tarief en belastbaar bedrag
  
• Ontvangerscode voor facturen die worden uitgegeven aan een bedrijf of freelancer, de unieke code voor facturen aan de overheid, of '00000000' in het veld voor ontvangerscode voor facturen aan particulieren
  

De drie voorwaarden voor de toepassing van btw

De btw wordt toegepast uiteengezet in artikel 1 van presidentieel decreet 633/1972, waarin is bepaald dat 'btw van toepassing is op de levering van goederen en diensten binnen de Italiaanse staat als onderdeel van een zakelijke, artistieke of professionele activiteit, evenals op import door een partij."

Om btw te kunnen toepassen, moet de transactie aan drie basisvoorwaarden voldoen:

• Objectieve randvoorwaarde
  de transactie moet worden aangemerkt als een levering van goederen of een dienst, zoals gedefinieerd in artikel 2 en 3 van het presidentieel decreet.

• Subjectieve randvoorwaarde
  de transacties moeten afkomstig zijn van natuurlijke personen die regelmatig zakelijke of zelfstandige activiteiten verrichten.

• Territoriale randvoorwaarde
  de transacties moeten plaatsvinden binnen de Italiaanse staat.

Btw-rechtsgebieden voor belastingplichtigen

Het territorialiteitsbeginsel bepaalt waar de btw van toepassing is op transacties die door belastingplichtigen op het Italiaanse grondgebied worden verricht of ontvangen.

Wat houdt het 'territorialiteitsbeginsel' in?

Een transactie is slechts aan btw onderworpen indien de levering van goederen of de verrichting van diensten op het Italiaanse grondgebied plaatsvinden.

De belastingdienst beschouwt de levering van goederen als vindt plaats op Italiaans grondgebied als het gaat om onroerende goederen of roerende goederen die nationaal zijn, uit de EU, of in het kader van een regeling voor tijdelijke import in het land.

Daarnaast beschouwt de belastingdienst algemene diensten als in Italië verricht, als ze worden verricht ten behoeve van in het binnenland gevestigde belastingplichtigen (d.w.z. , B2B). Andere diensten worden geacht in Italië plaats te vinden indien in het land gevestigde belastingplichtigen deze verlenen aan niet-belastingplichtige klanten (d.w.z. B2C).

Wanneer is btw niet van toepassing?

In Italië wordt geen btw toegepast op drie hoofdtypen transacties: niet-belastbaar, vrijgesteld en uitgesloten.

Niet-belastbare transacties

Niet-belastbare transacties verwijzen naar de verkoop van goederen en het verlenen van diensten in de betrekkingen met het buitenland. In deze gevallen zijn de facturersyir-, registratie- en btw-aangifteverplichtingen nog steeds van toepassing, maar de autoriteit brengt geen belasting in rekening bij de klant. De belangrijkste transacties die tot deze categorie behoren zijn:

• Export
  
• Transacties die als export worden behandeld
  
• Internationale diensten of diensten die verband houden met internationale handel
  
• Transfers naar niet-EU-reizigers
  
• Transacties met San Marino en Vaticaanstad
  
• Transacties die worden uitgevoerd in het kader van internationale verdragen en overeenkomsten
  
• Intracommunautaire leveringen
  

Vrijgestelde transacties

Vrijgestelde transacties zijn transacties met betrekking tot specifieke goederen en diensten die expliciet door regelgeving worden geclassificeerd als niet onderworpen aan btw. Deze omvatten diensten zoals gezondheidszorg, educatieve en culturele activiteiten, en bepaalde onroerendgoedtransacties. De volledige lijst is te vinden in artikel 10 van presidentieel decreet 633/1972. Voor deze transacties zijn nog steeds de facturatie-, registratie- en aangiftevereisten van toepassing, maar je brengt geen btw in rekening bij de klant.

Uitgesloten transacties

Uitgesloten zijn transacties die niet voldoen aan minstens één van de basisvoorwaarden (objectief, subjectief of territoriaal) voor toepassing van btw. Voorbeelden hiervan zijn vertragingsrente en verpakkingskosten. Aangezien deze transacties buiten het toepassingsgebied van de btw vallen, is er geen facturatie of registratie vereist en is er geen recht op btw-aftrek op gerelateerde aankopen.
Het bijhouden van de veranderende belastingregels kan een uitdaging zijn voor je bedrijf. Geautomatiseerde tools zoals Stripe Tax houden transacties bij en melden waar en wanneer belastingregistratie vereist is. Het berekent ook automatisch de juiste belastingbedragen en helpt bij het indienen van aangiften via geaccrediteerde partners of biedt gedetailleerde rapporten om je te helpen zelfstandig aangiften in te dienen.

Btw-aftrek voor belastingplichtigen

Btw-aftrek is een proces waarbij btw-belastingplichtigen de betaalde btw op zakelijke aankopen kunnen aftrekken van het bedrag dat ze aan btw verschuldigd zijn. In de praktijk stelt dit een bedrijf in staat om de btw die het aan de staat verschuldigd is, te verminderen door de btw af te trekken die al is betaald over goederen of diensten die voor zijn activiteiten zijn verworven.

Een btw-plichtige kan pas btw aftrekken als deze aan de volgende voorwaarden voldoet:

• De leverancier moet de btw-terugvordering correct toepassen, wat betekent dat deze de belasting via de factuur doorberekent aan de klant, zodat de leverancier de betaalde btw kan terugvorderen.
  
• De transactie moet relevant zijn voor het bedrijf, wat betekent dat er een direct en onmiddellijk verband moet zijn tussen de aankopen en de bedrijfsactiviteit.
  
• Geen van de voorwaarden voor niet-aftrekbaarheid van de btw moet van toepassing zijn, zoals bepaald in artikel 19-bis1 en 19-ter van presidentieel decreet 633/72.
  
• E kunt alleen btw aftrekken als er belastbare of niet-belastbare transacties worden verricht, Je kunt het niet aftrekken voor vrijgestelde of uitgesloten transacties.